***
samotność nie sama
ukryta w za ciasnej skórze
już nie płynę
przyswajam zieleń butelki
wielkie jest słone morze
kołysze mnie ból
brak mu rąk i ust
nie potrafi zerwać zasłony ciemności
smutku otulę się kołdrą
brak mu ciepła i słodyczy
nie zerwie zasłony ciemności
wgryzam się we wspomnienia
wpijam zęby mocno by nie uciekły
zabrałeś mi inne przeżywanie
kończę cierpliwość i czas
zerwę sama zasłonę ciemności
zapanuje nad całym światem
nad Twoim światem
będę tam królować
nikt mnie nie złapie
nikt mnie nie zobaczy
autor
lliluu
Dodano: 2013-01-03 01:04:17
Ten wiersz przeczytano 660 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
koniec przyklejony do początku. być morze...
smutek i ból ale też i tęsknota w twoim pięknym
wierszu za ciepłem za drugim człowiekiem;-)
pozdrawiam.
Piękny wiersz z nadzieją na wydźwignięcie się z
ciemności.
Smutny, ale wiersz bardzo ładny. Cieplutko pozdrawiam
Dużo bólu, smutek. Pozdrawiam z ogromną sympatią -:)
Prawdziwy smutek i żal jest w ciszy. Ładny wiersz:)
milczenie najbardziej wymowne..
wielki ból, nie potrzeba komentarza
daje Ci mój głos!