Wiersz.

w porównaniu z resztą Twojej twórczości ten jest
oschły i pod linijkę ale wiadomo , że taki ma być,
pozdrówka

Bardzo dziękuję za miłe komentarze i opinie:)
Pozdrawiam.

a ja mam inne zakończenie, bardziej rytmiczne
Zgłosek dam mu ile trzeba,
aby sam się zdołał bronić
przecież nam nie trzeba nieba
można nadal otchłań zbroić
a tak poza nawiasem - gdzie średniówka? chyba nie
wszędzie jest...

A ja uważam,że wszystko można wyrazić "pod linijkę" i
dlatego czasem głębiej trzeba poszperać w
głowie.Pozdrawiam serdecznie.

wiersz nie jest szafą
w której wszystko jest na kant
tylko jest wysepką serca
jak bufet oświetlony
między salonem a kuchnią w:):)

Serca trzeba i do tego,
żeby stworzyć coś z niczego!
Pozdrawiam!

Świetny wiersz, faktycznie czasem wiersz traci duszę
gdy jest pisany pod linijkę.

w poezji ma byc to co w duszy nie wazne liczenie
strofek. pomysl super

Super pomysł.Przedostatni wers rzeczywiście załamal
się nieco rytmicznie.
Może:
będzie to poezja świetna
Pozdrawiam

Ale z pierwszorzędnym pomysłem i nietypowa!:)
Przedostatni wers nie daje rady - nie wiem, o ile za
długi, bo sobie tylko wytaktowałem, ale na instynkt,
to o jedną sylabę.
Dowcipny i z polotem!

Ciekawy wiersz .Czy bije jak dzwon czy tyka
słabiutko,to jednak z sercem.Pozdrawiam

Zawarłeś w tym wierszu dokładnie to ,co
zamierzyłeś.Poszedłeś za ciosem.Gratuluje i
pozdrawiam.

bez komentarza + pozdrawiam cieplutko

brakuje serca

Dobry wiersz:)
Pozdrawiam serdecznie
Podoba się