M o T y L

Ach, te marzenia...

gdybym być mogła


zwiewnym motylem


na świat rozpostarłabym


skrzydeł ramiona


udałabym się


lotem szelestnym tam


gdzie drży rosa


tęsknotą uśpiona


po trawie szczęścia


cieniutkim strumieniem


przemknęłaby do mnie


zbudzona o świcie


i tylko ONA


- kropla szczerozłota -


rozjaśniłaby


szare moje życie...

czasem najmniejsza kropla rosy może byc "największą"...

autor

Miśka C.

Dodano: 2005-03-06 17:52:28

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 8

Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie