J e s t e ś

Cykl..... Dokąd Idziesz I Narodziny.

Ostry krzyk przeszywa powietrze
zmieszany z otaczającą ciszą
to kobieta
łzy wiąże w supełki
które spływają po jej policzkach
cisza
widać grymas na jej twarzy
to ból połączony ze szczęściem
jest matką
urodził się człowiek
nowa ludzka osobowość
rozpocznie swoją podróż
o której jeszcze nic nie wie
pierwszy kontakt tych dwojga
słychać płacz dzwoniący o szyby
radość płynąca łódką szczęścia

kim jest..?
Człowiekiem
kim będzie..?
wielka niewiadoma
czas go ukształtuje
zaś kalendarz życia
będzie dla niego licznikiem
rozpoczynaj swoje loty
ku przestworzom życia
masz już
swój początek…

19. Październik

autor

kazap

Dodano: 2007-04-19 18:32:44

Ten wiersz przeczytano 679 razy

Oddanych głosów: 60

Rodzaj Biały Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie