***

Wybacz lecz zgasłam
Już Cię nie ogrzeję
Moją winą- Twoje cierpienie
Żal ból i łzy
- więc przepraszam
Ja też łudziłam się
I tak samo płaczę
Bo rzeczywistość odsłoniła swe oblicze
Tak nagie okrutne bezwzględne
Ty po jednej stronie
Ja po drugiej
Naszą wieżą Babel- miłość
Różnimy się
Płyniemy w przeciwnych kierunkach
Lecz nigdy nie zapomnę chwil
Gdy nasze łodzie się mijały...

autor

Rakastan Sinua

Napisany: 2004-01-16 Dodano: 2004-09-20 17:24:09

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie