***
łzy poszarpane
toczą się w nieprzyzwoitości
słonego smaku cierpienia
serce pokaleczone
słowani gorzkimi od prawdy
oczy rozbiegane
nie mogą się spotkać
zbyt jeszcze wszystko pamiętają
łzy poszarpane
toczą się w nieprzyzwoitości
słonego smaku cierpienia
serce pokaleczone
słowani gorzkimi od prawdy
oczy rozbiegane
nie mogą się spotkać
zbyt jeszcze wszystko pamiętają
Komentarze (5)
życie nie głaska życie nie pieści życie to walka
człowieczych pięści
plus
dziękuję za komentarze, wiersz dotyczy burzy, która
powstała pomiędzy dwojgiem ludzi. Kochających siebie
wzajemnie
wymowna miniaturka az krzyczy z bolu ktory niesie po
swiezej jeszcze ranie przez zycie zadanej:)))poz.
bardzo dobry wiersz
Wyrażony ból krótka lakoniczna forma wymowna Dobry
hmmm po stracie bliskiej osoby... rozumiem ten
wiersz.. też kiedyś taką osobę straciłem... i czułem
się właśnie tak jak w tym wierszu jest napisane...
a cierpienie ma naprawdę słony smak...