B e z k r e s
Pustka
wyssała myśli
tworząc
szerokie
szczeliny
pomiędzy
szczytami
marzeń
ból głowy
odrętwienie
powieki
napuchnięte
parującą solą
opadły na
policzki.
Fałdy mózgu
zwinięte w
rulon
jakby chciały
zachować
w swoich
zwojach
resztki
pamięci
nicość a dalej
już tylko
pustka.
Komentarze (18)
...ten wiersz leci we mnie falą.... cudowny... :-}
nie chcesz zapomnieć i walcz o to by nie zapomnieć,
wszystko warto zapamiętać. Ciekawe metafory
Ten wiesz można włożyć w usta starego zmęczonego
życiem człowieka.Jego życie było pełne marzeń(może
niezrealizowanych),które teraz zostały zatarte
ciężarem zycia,a może choroby.Pozostała pustka...
Najpierw uszczypnę komnena..on wie dlaczego.! Będziesz
siedział sam Królu na tronie bez swoich sług. bo
odejdą do własnego królestwa….Teraz przeczytam
smutny wiersz…i zostawię promienny uśmiech dla
zagubionej przed wiekami duszy. Myślę, że dzisiaj
wiersz były o zupełnie innym nastroju.:)
Wywołałeś we mnie ciekawe skojarzenie. Przemoczone do
suchej nitki szczyty gór, zapisane na papirusach
pamięci i rzucone w kosmiczna pustkę, zapisane na
papirusach wspomnienia.
ladny wiersz .. choc pelen smutku .. pustka poo kims
kogo chcielismy zawsze miec obok ... wiem cos o tym ..
zostawiam swoj glos
Ach! Dlaczego, aż taka pustka!? Tak realnie i
pesymisty6cznie? No tak jesteśmy, tylko ludźmi! :-(
Hmm taki troche smutny wiersz, aczkolwiek ciekawy
bardzoooo :)
ciekawe jaka sytuacja "stworzyla" tak trudy ciag slow
W życiu człowieka są wzloty i załamania po serii
niepowodzeń życiowych, szczegółnie u ludzi o słabej
odporności psychicznej. Tak ja to widzę. Pisz tak
dalej Karolu.
wiesz....pustka czasami nas ogarnia wiem coś o
tym....Podoba mi sie choć jest smutny..:)
Komnen z tymi powiekami... Przecież, w skrajnym
wypadku, można sobie rzęsy przydeptać...
wiersz doskonały. po prostu, pozdrawiam:)
Bezkres pustki... optymizmem nie napawa ale oddaje na
pewno uczucie, które towarzyszy wielu ludziom na co
dzień.
taaa, fajnie :"powieki napuchnięte
parującą solą
opadły na policzki.' - chciałbym zobaczyć powieki
opadające na policzki, taka ciekawostka anatomiczna
byłaby;
'Fałdy mózgu
zwinięte w rulon' - to pofałdowane czy zrolowane?
- te dwa "kawałki" do kasacji, to tylko wadliwe
obrazki, a nie środki stylistyczne, a przecież nie
zależy ci na rozśmieszaniu czytelnika
Niby pustka.... a w tej pustej ciszy stworzona
tajemnicza poświata... to wspomnienie jest
silniejsze nad nicością, a ono daje myślom
nadzieję... piękny wiersz.