***

Dla zadających ból.

Gdy mgła spowiła jej serce...
W duszy zapanował prastary mrok
Zaczęła krzyczeć twe imię
A ty- odrzuciłeś ją!
By znowu przestać czuć.


Brak uczuć- prozac’owe otępienie.
I nie przenikniony mrok.
Stare serce
W duszy zimny ogień
Daj jej zaczerpnąć ze swej czary!
Daj jej krople swej nieśmiertelnej krwi.
....
Brak uczuć w nieprzebranej pustce.
Wieczne zło.
Krypta twego serca... Zamknięta...
Na słońce jej miłości.

autor

eternal child

Napisany: 2005-11-10 Dodano: 2005-11-11 11:34:14

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie