****

Patrzymy na świat z oziębłą miną.
Na ludzi z uśmiechem pogardy.
Nie wiemy,że oni mogą mieć rany.
Idziemy drogą bez uczuć,miłości.
Śmiejemy się,gdy ktoś jest brzydko ubrany.
Nie widzimy ludzi,którzy Nas kochają.
I My nie chcemy kochać.
Ktoś Nas zranił.
Myślimy,że to Bóg.
Ale czas pokazuje,że jednak to nie On.
Czasami to my sami sobie zadajemy ból.
I nie prosimy,nie przepraszamy.
Kiedy wreszcie obudzimy się ze snu.
I popatrzymy na siebie samych.
Bo każdy człowiek wiele ma wad.
A za nimi idą zalety.
Więc obudżmy się wreszcie.
Bo życie tak gna.
Spójrzmy na gwiazdy.
I na lazur nieba.
Bo Bóg tam jest i na Nas
z otwartymi ramionami czeka.

autor

Patyczek

Napisany: 2001-08-19 Dodano: 2010-07-06 23:16:15

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie