wiersz bezgłośny
Jest w każdej ciszy tajemnica,
żeby nie spłoszyć ptaków-marzeń,
i człowiek, który się zachwyca
swoim spacerem po bulwarze.
Nieśmiałość pierwszych róży pąków
jest cicha, ale pełna siły,
jak zawrót głowy nad biedronką,
której się kropki nie spełniły.
Jest spokój pochylonej brzozy,
chociaż jej łzy do ziemi wrosły,
kiedy po drodze mlecznej wioząc
gwiazdy zgubiły list miłosny.
Jest duma losów czterolistnych
i chabrów zadyszanych zbożem.
Są pierwsze niepokoju błyski
gdy dobrze znaczy nie najgorzej.
Bo w każdej ciszy jest opowieść
o nienagannym biegu zdarzeń.
Jest także zwykły, stary człowiek
niosący smutek po bulwarze.
Komentarze (19)
Swietny wiersz. Rymy, klimat.
Pozdrawiam z dużym podobaniem:)
Przepiękny..., jak mogłam przegapić?
Chyba jeden z najpiękniejszych. Ciepły i malowniczy, w
głowie kalejdoskop barwnych szkiełek przyrody...
Stary człowieku bądź szczęśliwy że dane jest ci ciągle
marzyć...
piano
Ładny gładki może chwilami odrobinkę przerysowany ale
to tylko moje zdanie. Ogólnie na tak:)
Niby "wiersz bezgłośny" a czuć moc emocji. Miłego
dnia:)
Z przyjemnością przeczytałem.
Pozdrawiam
Świetny.
Pozdrawiam.
Finezja.Piekny wiersz.Pozdrawiam.
Jakże różnie cisza potrafi ''wybrzmiewać''. Piękny
wiersz.
Pozdrawiam.
A jednak ta cisza, mimo że tajemnicza i "pełna siły",
- smutna... Bo człowiek myśli o sobie: "stary"...
Piękny wiersz. :)
Przepiękny wiersz. Czytałam go już na fej.
Pozdrawiam serdecznie :)
Jak widać bywają i takie wiersze.
Pięknie. - szkoda, ze nie w tomiku - takim do
kieszeni...
Pozdrawiam:)
A ten smutek zazwyczaj niesie w oczach...
Pozdrawiam