Wiersz czterysta czterdziesty...
Dziś powinno być inaczej
nie wiem jak wy
ale ja wolę być
krótko z miłością
niż długo z nienawiścią.
A w śnie widziałem
człowieka który płakał
bo nikt go nie kochał
ktoś dał mu nadzieję
że miłość przyjdzie
ale on nadal płakał
bo od dania nadziei
nie czuł się kochany
wiedział że tylko
miłość ta prawdziwa
może zatrzymać jego łzy.
Dlatego pytam was i siebie
czy jesteśmy zdolni
dać komuś miłość.
I pamiętaj
ty możesz żyć aby kochać
ty możesz żyć aby przebaczać
ty możesz żyć aby śmiać się
ty umrzesz aby dalej żyć.
autor
neplit123
Dodano: 2019-04-20 15:44:37
Ten wiersz przeczytano 605 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Bardzo mądra refleksja:)
Pozdrawiam serdecznie :)
Twoje wiersze - przmyslenia warte są czytania i uwagi.
Pozdrawiam serdecznie:)
Jeśli spotkamy właściwą osobę tzn.drugą połówkę
przylegającą idealnie...w przeciwnym wypadku nie ma
się co łudzić.Pozdrawiam serdecznie.
wszyscy jesteśmy stworzeni do kochania
prawdziwa miłość nigdy nikogo nie rani
mądry wiersz skłaniający do refleksji
To prawda.
Podoba mi się refleksja budzona przez utwór, jak i sam
wiersz :) Pozdrawiam serdecznie i świątecznie życząc
mokrego śmingusa +++
Pieknie.
życzę Wesołego Alleluja :)
Pięknie. Pogodnych Świąt i wszystkiego dobrego
neplicie :)
Wymowna, życiowa refleksja , Wesołych świąt.
czy potrafimy komuś dać miłość to wszystko zależy ode
mnie i od ciebie ...
Cztery, cztery i zero = tyle już wersów powstało.
Ten ostatni mówi, że to jeszcze za mało.
Znaczy pisać jeszcze należy
aż świat uwierzy, że ogień i woda
to żywioły boskie, ich działanie beztroskie jest tak
potrzebne jak miłość u istot ziemskich, ale potrafią
również zniszczyć jak kościoły dwa naraz - potężne i
znane
u Arabów i nieArbów.
Czy to znak czasu?