Wiersz czterysta...
Z radością i zadumą
pisze kolejny wiersz dla was
bo bez was jestem mały
z wami staje się wysoki.
Pozwala życie radości doświadczyć
do smutku też nas prowadzi
samotność zawsze się śpieszy
miłość ciągle powolna.
Wciąż w nas tyle emocji
jak przekroczyć ich bariery
by znaleźć ten
tak chciany ludzki i święty spokój.
A ulicą codziennie
spacerują choć ich nie widać
zaczarowane wyroki ludzkiego losu
pytanie tylko czym
bardziej są zaczarowane
radością czy smutkiem
miłością czy samotnością.
Komentarze (12)
nie oglądając się na innych, róbmy to co najbardziej
lubimy, na oklaski nie czekajmy, bo one czasem mogą
być zgubne
Radość i smutek , miłość i samotność mieszkają razem
jak w łupinie orzecha-to los człowieka. Każdy inny...
Bardzo mi się podoba. Życzę zaczarowania tym co
najlepsze, wybierz sam :) Pozdrawiam :)
ja nigdy nie pytam żyję z miłością i z radością ...
Trzeba przyznać,że ciekawe zadajesz pytania, czy to
jest miłość, czy to jest kochanie/ Grechuta/
Pozdrawiam.
Na te pytania każdy odpowie sam.Pozdrawiam.
Życie daje nam wszystkiego po trochu, a my z tego
wybieramy co nam odpowiada. Albo dostajemy co
popadnie... Ciekawe ujęcie tematu. Pozdrawiam :) B.G.
Gdyby dla wszystkich miłość była fundamentem, świat
byłby piękniejszy...
Pozdrawiam serdecznie :)
Dzisiaj chyba wszyscy o miłości. :)
Dobry przekaz:)
Dla kogo piszemy? Komu wysyłamy komentarze? Ile i co
dla niego znaczą?
Wszystkiego najlepszego ;-)
Powinien być perłą.
ciekawe rozmyślania- oby życie wszystkich było
zaczarowane miłością i radością.