Wiersz do M.
Ten wiersz Ty napisałaś, ja tylko spisałem go i ubrałem w słowa.
Spoglądając w głąb siebie,
Przebierając w wspomnieniach,
Odnajdując nutę szczęścia,
Moja dusza się raduje.
Na twarzy uśmiech się pojawia,
Bo wspomnienia wesołe,
A te przykre omijam,
Z czasem usuwam.
Gdy przyjaźń odczuwam
Od razu łatwiej się oddycha.
Nagle długie, kręte drogi nikną,
Pojawia się krótki most,
na którego końcu jest bratnia dusza,
w Twoje imię ubrana.
Komu dziękować za Przyjaźń mam?
Bogu?
A może to tylko dzięki nam?
Na to odpowiedzi nie znam,
Ale wiem, że w sercu u Mnie swoje miejsce
masz.
Dziękuje Ci M.
Komentarze (3)
Tak, mi także się podoba :) ma w sobie takie fajne coś
Pięknie Piotrku!!!Gratuluję i pozdrawiam, pa.
bardzo fajny wiersz