Wiersz do Babci
W smutnym, tkliwym terenie
tonem żałosnym wielce,
Opiewam ból i cierpienie,
co szarpie moje serce.
Niepocieszona strata
na młode me lata!
Kto zna los tak ciężki,
tak srogie przeznaczenie?
Kto poniósł takie klęski?
Nic znaczy me urodzenie!
Moje serce i oko
patrzą w grób głęboko.
W słodkiej życia wiośnie,
w kwiecie mej młodości
nie zaznałam jeszcze radośnie
pełnej szczęśliwości.
W smutku się lubuję,
tęsknię i ból czuję.
Co uciechą było,
Strapieniem sie stało,
Co jasnością miłą,
ciemne zabrało.
Nie miałam nic najmilszego
prócz babci swojej.
Czy w polu, czy w domu,
w każdym miejscu na ziemi,
czy słońce świt niesie,
czy zachód w czerwieni,
tęsknota serce zżyma
za tą której już nie ma.
Czasami po niebie
błądzą moje oczy,
widzę w chmurce babciu Ciebie
Twój wzrok się ku mnie toczy
i kiwasz mi palcem.
Jak spojrzę w wodę u stóp,
dostrzegam Twój grób.
Gdy się chronię w ciszy
i zasnąć próbuję,
Twój głos wciąż słyszę
i dotyk Twój czuję!
Komentarze (10)
przepiękny wiersz o miłości do matki i o wielkim bólu
jaki pozostał w sercu córki po śmierci matki
-wzruszył mnie ten wiersz
Piękne słowa i uczucie zwarte w wierszu...jestem pod
wrażeniem słów Twojej babci, że tak potrafiła pisać
Bardzo ładny wiersz i przyznać muszę że twa babcia
miała dar przekazu swych uczuć bliskim i rodzinie!
Ciężko gdy po czasie dowiaduje się człowiek o tym że
wiersze w szufladzie to taki skarb,ja znalazłem
wiersze po mej córce,ale też po śmierci i za zgodą
bejowiczów przedstawiłem pięć wierszy znacząc je
dopiskiem inicjału córki - to mi sprawiło wielką ulgę
i coś więcej-wiersze te zostawiłem na stronie i często
do nich zaglądam! takie same odczucia widzę u
ciebie,to robi dobre wrażenie!Poczytam jeszcze wiersze
twojego autorstwa..
Tak mozna napisac tylko o Matce, ktora sie kochalo i
ktora byla kochana. Wzruszajacy wiersz.
I mnie urzekły te słowa... babcia miała czułe
serce... piękne . Dobrze, że takie pamiątki o
wnętrzu pozostały... bardzo ładny wiersz!
wiersz śliczny a w nim wielka tęsknota ból żal i
milość - wzruszający wiersz.
bardzo ładne wyznanie, tylko szkoda, że już
pośmiertne.. ale z reguły jest tak, że doceniamy
coś/kogoś dopiero, gdy to stracimy
ogromny ból i tęsknota po stracie ukochanej
matki,wiersz przepełniony miłoscią i żalem ,napisany
pięknymi słowami,bardzo ładny,pisany sercem.
Dowiadując się, że to nie twój wiersz, nie byłem
zachwycony. Jednak po przeczytaniu widzę, że głębia
uczuć jest u ciebie rodzinna (inaczej by się tobie nie
spodobał). Podobają mi się odczucia bohaterki.
wiersz o uczuciu głębokim .. pięknie dobrane słowa
bardzo czytelne ...)))