wiersz o drzewie i człowieku
co się prostuje
na wznak
na siłę
na lek
co się nachyla
na kruchość
na wiatr
na wiek
co się oddaje
na życie
na chwilę
na trud
co się ostanie
na pamięć
na słowo
na cud
autor
gubCrowten
Dodano: 2007-10-20 13:57:13
Ten wiersz przeczytano 1592 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.