Wiersz dwieście sześćdziesiąty...

:)

być uczuciowym żaden wstyd a do Damahiela Przepowiem
ci i wspomnisz mnie nieraz jeszcze łzy do stawu
będziesz lał skoro znasz tylko te dymem wywołane

kiedyś tańczyłem na imprezie myśląc sobie o tym że
dawno nie płakałem że nic mnie nie rusza aż tak i
wtedy trochę dymu z papierosa podrażnił do łez i to
było fajne

Fajny

Fajny, z głębi serca płynący wiersz o osobistym
stosunku do życia i otaczającego świata. Pozdrawiam.
Miłego dnia ;)))

ładnie, refleksyjnie(Y)

Jak Ty pięknie piszesz neplit123! Z przyjemnością i
dozą refleksji czytam Twoje piękne i lekkie wersy
mówiące o tym, co powinno być człowiekowi najwyższą
wartością.
Dziękuję za ten wzruszający tekst.
Pozdrawiam ciepło:-)

Podoba mi się pozdrawiam:)

Podoba mi się pozdrawiam:)

ładnie, nadzieja jest tęczą rzeką życia, pozdrawiam :)

Ważne,że została nadzieja ona buduje w człowieku wiarę
w siebie.Pozdrawiam.

tak, nadzieja jest najważniejsza

z podobaniem - pozdrawiam :)

Z nadzieją łatwiej.
Pozdrawiam serdecznie:)

bardzo słusznie, że się nie wstydzisz, wzruszenia są
przypisane wrażliwym ludziom,
a co do nadziei też uważam, że bez niej ani rusz.
Pozdrawiam serdecznie:)