Wiersz dwudziesty pierwszy
Ja współczesny człowiek
grzesznik wśród
wszystkich ludzi
nieustanie grzeszę
grzechy różne
od małych
po te największe
marny mój los
kara nieunikniona
sąd ludzki
już mnie osądził
sąd Boży
jeszcze przede mną
wyrok ludziki
to nieunikniona
kara śmierci
za popełnione zło
wyrok Boży
to darowanie grzechów
dwa wyroki
który okaże się prawomocny
nie lękaj się grzeszny człowieku
ostateczne słowo
należy do Boga
choć ludzie potępią
Bóg zrobi psikusa ludziom
poda ci swoją dłoń
przytuli do serca
a w Jego spojrzeniu
odczytasz słowa
Ja ciebie
nie potępiam
autor
neplit123
Dodano: 2015-01-03 13:54:39
Ten wiersz przeczytano 562 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Ładny :) Pozdrawiam
jeszcze przede mną
wyrok ludzki - ładny wiersz jak zawsze ale popraw ten
wers. Pozdrawiam
A Bóg też się wkurwić może,
ile można wciąż przebaczać,
postanowił że za życia,
złych będzie już zaznaczać.
Pozdrawiam serdecznie
Witam ja Ciebie neplit :)
Już, w szarości dnia 2015 roku...
Dziękuje ślicznie, za miłe pozdrowienia i rzeczowy
komentarz pod wierszem. Pozdrawiam Cię serdecznie i
życzę miłego wieczoru... Estera
Każdy jest grzesznikiem i nikt, nie ma prawa, nikogo
sądzić! Dobry przekaz +
Słuszna refleksja Bóg wybacza,jest miłosierny,człowiek
niekoniecznie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Łaska Boża jest ogromna i to ratuje nas grzeszników.
Dobra refleksja, daje nadzieje, pozdrawiam serdecznie
Bóg przebaczył łotrowi na krzyżu ;dobry wiersz jak
zwykle pozdrawiam:))