Wiersz pięćset trzydziesty
Bezradnym czuje się kalendarz
bo czas zabija jego daty
dni miesiące lata się kończą
a końca czasu próżno szukać
lecz czas też ma swój czas
w wieczności wybije
jego ostatnia godzina.
Czy po przeszłości błędach
los wyprostuje nam drogę
a może bardziej ją pogmatwa
byśmy na błędach się uczyli.
A ty miłości
spójrz mi prosto w oczy
i odpowiedz na pytanie
czemu najpierw ludzie się kochają
potem się ranią
czy raniąc się
przestali już kochać.
Komentarze (10)
bardzo dobra życiowa refleksja ...
pozdrawiam:-)
nauka na cudzych błędach mniej boli ale nie zawsze
jest skuteczna, najbardziej dolegliwa jest odczuwalna
na własnej skórze, taka prędzej oczy otwiera
pozdrawiam :)
Smutna refleksja.
Pozdrawiam :)
Miłość to nie tylko motyle w brzuchu ale czasem rój
złości, zraniona duma, upartość i to doprowadza to
takiej sytuacji... pozdrawiam cieplutko
Ja za marcepani, dlaczego?
Pozdrawiam
Czasami miłość boli...
pozdrawiam
To że ludzie się ranią nie musi znaczyć, że przestali
się kochać mz
Pozdrawiam :)
- właśnie - dlaczego?
Samo zycie...
ranią się, bo każde chce postawić na swoim...