Wiersz pięćset trzydziesty drugi
Dziś nie przeżywaj
dramatu co się wczoraj zdarzył
bo to nie oto chodzi
dziś znajdź w sobie radość
co wczorajszy dramat odpędzi.
Czy umysł zna jakieś granice
czy początek tych granic to mądrość
a koniec to głupota.
Miłości nie są obce uczucia
więc czy mogę tak powiedzieć
że to ludzie są obcy dla uczuć
jeśli nie są obcy
to gdzie ich miłość.
Uwierzyłem życiu że będzie wesołe
uwierzyłem nadzei że zawsze będzie
uwierzyłem miłości że ludzi znajdzie
i niech ta wiara
na zawsze ze mną zostanie.
autor
neplit123
Dodano: 2020-02-04 15:13:02
Ten wiersz przeczytano 424 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Niech tak się stanie i zostanie :)
życiowy wiersz wskrzeszający optymizm,mimo
wszystko-dobrze zachowywać nadzieję i wiarę w
ludzi*pozdrawiam
Jeśli brakuje w życiu optymizmu to jest to smutne
życie... Pozdrawiam
"co się "- który się. Nadziei- literówka. Wyrzuciłabym
interpunkcję. Pozdrawiam.
Piękne zakończenie.