Wiersz pięćset trzydziesty siódmy

Dokąd pójdą moje nogi
gdzie zostawie po sobie ślad
jakie prawdy jeszcze odkryje
czy znajdę się w tłumie zakochanych
czy mój spokój nie zamieni się w panike
kto pomiesza w moim losie
jaki obraz świata zobaczę jutro
odpowiedzi na te pytania
na pewno mnie zaskoczą.
Ciebie życie proszę
bądź zawsze wesołe
a ja się tobie odwzajemnie
tym co najlepsze we mnie.
I zapomnieć o tym nie wypada
że miłość to jedyny bagaż
który warto w teraźniejszość i przyszłość
ze sobą zabrać.

autor

neplit123

Napisany: 2020-02-25 Dodano: 2020-02-25 15:03:13

Ten wiersz przeczytano 395 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie