Wiersz sto pięćdziesiąty drugi
Rzuć na nią okiem
ona jest
wyrozumiała
cierpliwa
słodka jak ciastko z kremem
łagodna tak że
lepiej już nie można
ogrania rzeczywistość
i jest zdecydowana
by kochać
przywitaj się z miłością
niech dusza twa
ją przytuli
ona chce
dożywotnie aresztować samotność
obrońcy jej
nie przyznała
bo człowiek
chce i musi
kochać
autor
neplit123
Dodano: 2016-12-15 14:08:33
Ten wiersz przeczytano 424 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Dlatego ludzkość trwa, bez miłość niema przyszłości.
Pozdrawiam Serdecznie Świątecznie
Jesteśmy stworzeni by kochać, ale też i ranić. Dobra
refleksja Pozdrawiam serdecznie:)
Jedyny sens życia to kochać. Bez tego wszystko traci
wartość. Pięknie!
świetnie, oryginalnie i refleksyjnie...dożywotni(o)
aresztować samotność+:) pozdrawiam
życie bez miłości to pustynia,,pozdrawiam :)
Super, fajna ta refleksja
bo człowiek pragnie kochać...
podoba mi się:) pozdrawiam
Bardzo ciekawa refleksja.
Podoba się!
Pozdrawiam :)
Witaj, to prawda czlowiek pragnie milosci tak samo jak
powietrza, pokarmu i wody. Serdecznosci.