Wiersz sto trzydziesty szósty
Ludzkie serce
pokolorowane barwami miłości
od cierpienia
robi się silniejsze
od smutku
robi się dobre
bywa przewrotne
dopóki bije
trwa ludzkie życie
gdy zabiję
ostatni raz
przychodzi smutek
bo czas się pożegnać
ze światem
z bliskimi
ale serce wie
że teraz będzie
biło inaczej na nowo
w krainie
gdzie życie się nie kończy
będzie biło
na zawsze
otulone Bożą miłością
autor
neplit123
Dodano: 2016-05-25 14:45:54
Ten wiersz przeczytano 380 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
gdy zabiję
ostatni raz
------------
to ile razy peel zabijał????????
Mimo wszystko, pragniemy, by nasze serce biło jak
najdłużej tu i teraz.
Dobra refleksja.
Wiersz nadzieją napełniony. Dla mnie piękny.