Wiersz trzydziesty piąty

Dołączam to tych, którzy mówią, że piszesz coraz
lepiej

Dobry wiersz, z ciekawą refleksją odnoszącą się do
miłości, życia i wiary. Pozdrawiam autora.

Bardzo orginanie piszesz o potędze wiary w Boga
Pozdrawiam serdecznie

bezwarunkowa miłość
to kot niosący
do ciebie
zamordowanego gołębia- ależ Ty potrafisz znaleźć
odniesienia :))) Jak zwykle pod wrażeniem. Mam
znajomego rzeźbiarza, który korzysta z wierszy i
wyraża ich treść w rzeźbie z korzenia. Wspomniałam mu
o Tobie i dziś mówił, że czytał Twój wiersz. Może coś
z tego wyjdzie. Ja ilustrowałam dwie jego rzeźby do
broszurki. Pozdrawiam :)))

Dobre, mocne przemyślenia.
Pozdrawiam:)

refleksja pełna wiary w Boga dobry wiersz
Pozdrawiam:))