Wiersz trzysta czterdziesty...
W pięknym miejscu
są piękne i kolorowe rzeczy
to co brzydkie
tam nie pasuje
a może by tak
spróbować dojrzeć w brzydocie
odrobinę piękna
to w niczym nie zaszkodzi
może wtedy
brzydkie stanie się piękne
a słońce świeci po oczach
czasem nas oślepiając
tak samo miłość
potrafi oślepić człowieka
i tylko od ciebie zależy
czy będziesz niewidomy
na wady ukochanej osoby
bo miłość kocha
nawet wady
a w upadkach
nic nie mówi
tylko wyciąga
kochające ręce
by przytulić
autor
neplit123
Dodano: 2018-07-06 16:13:51
Ten wiersz przeczytano 413 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Przepięknie wiersz z mądrymi przemyśleniami;)
To piękne miejsce skojarzyło mi się z galerią
handlową, gdzie ja zawsze czuję się trochę "brzydsza"
i mniej pasująca.
Myślę, że nie można być niewidomym na wady innych
osób, bo tym im szkodzimy, ale do większości z nich
można podejść albo z dystansem, albo z poczuciem
humoru. Pozdrawiam.
Budzi refleksję :) Pozdrawiam serdecznie +++
Tu nie trzeba nic więcej mówić tylko przywyknąć i
plusa zostawić :) Brawo !
Prawdziwa miłość wszystko potrafi:)pozdrawiam)
bardzo ładnie o prawdziwej miłości :-)
pozdrawiam:-)
Ładnie i ciekawie;)pozdrawiam cieplutko;)
"Miłość to siła, która pozwala nie tylko własną, ale
także cudzą, niedoskonałość znosić przez całe życie."
- Ron Kritzfeld.
Pozdrawiam Neplit.