Wiersz trzysta dwudziesty pierwszy
Wyrok zapadł
zostałem skazany
by żyć
by kochać
szczęśliwy jest mój wyrok
bo zawsze trzeba
iść po zwycięstwo
a od zwycięstwa
idziemy po wolność
a w wolności
idziemy po miłość
a ideał miłości
jest tak prosty
ważne serce
reszta nie
a gdy będziesz
się złą myślą żywić
trudno będzie
ci ją przetrawić
lepiej dobrych myśli
głodnym być
świat ciągle
taki nijaki
na szczęście nadzieja
dobrze się życia trzyma
a samotność
czasem nas dobija
ale nic to
przecież wszystko mija
autor
neplit123
Dodano: 2018-04-19 15:23:23
Ten wiersz przeczytano 409 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Bardzo na tak:)pozdrawiam cieplutko:)
Jak zawsze niezłe i refleksyjne;)
Dokładnie tak jak piszesz Bardzo się podoba :)
Wielki plus
"Myślenie to najcięższa praca z możliwych i pewnie
dlatego tak niewielu ją podejmuje." - Henry Ford.
Pozdrawiam Neplit.
żyć i kochać- to największe szczęście.
W życiu trzeba dużo cierpliwości, a wszystko przyjdzie
w swojej kolejności... :)