Wiersz trzysta...
Lubię pisać takie wiersze
które innym dają nadzieję
lubię gdy ludzie
otwierają się na dobroć i miłość
lubię gdy z smutnej
twarzy znika smutek
ale nie lubię
gdy człowiek
rani człowieka
a ty człowieku
czy jesteś gotów
by o każdej
porze dnia czy nocy
pójść tam gdzie
się kocha
a nie nienawidzi
bo ludzkie serce
i ludzka miłość
od nienawiści uciekają
tylko żeby nie było
za późno aby
je dogonić
autor
neplit123
Dodano: 2019-01-17 15:14:16
Ten wiersz przeczytano 350 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Świetne nietuzinkowy wiersz pozdrawiam.
mądra ta Twoja refleksja jestem za
serdecznie pozdrawiam
A ja lubię pisać takie wiersze, które:
a)dają do myślenia(mogą wzburzać)
b)rozgrzewają
c)są jako takie formalnie
Ale czy tak samo odbierają je czytelnicy to już inna
sprawa ;)
Pozdrawiam :)
wiersz trafia do serca, tam gdzie mieszka miłość.
Pozdrawiam :)