Wierszami z sobą rozmawiamy
Każdego dnia do ogródka z poezją
wrzucamy swoje wiersze jak barwne
kamienie
Inni piszą esemesy, wysyłają komórką
fotki
a my staroświeccy – banał na
dzisiejszy czas
Ale w naszych wierszach , są skarby
ukryte
słowa mają piękne brzmienie
Szepczemy słowami, słowami poezji
ta nowość to już nie dla nas
W naszych wierszach nie ma słów tych
które wymawia nowoczesne pokolenie
Układamy strofy barwne, kwieciem
ozdobione
jak nikt jeszcze dotąd
Na ekranie gdzie je publikujemy
moje słowa czarem ozdobione i ich nie
zmienię
Twoje , moje słowa w wierszach w wazonach
jak kwiaty lśnią
te współczesne po podłodze się plotą
Gdy od venny nasze dusze się wypełnią,
słowa wrzucamy ku sobie ja kamyki z
procy
By leciały, leciały do ogródka poezji i
spełniły piękną misję swoja potrzebę
By nie zapomniały lecieć wysoko jak ptaki
prosto, nie wolno im zboczyć
A w powietrzu święciły , rozbryzgiem
słonecznych promieni i
pięknie spadały ku ziemi
Tworzymy słowa , które tylko w wierszach są
dla nas pisane
by ich nikt nie odkodował
Codziennie ich zbieramy , po lasach ,
polach
barwnych ogrodach zamykamy na klucz
czasu
Piszemy w ciszy, w majestacie barwnych
przestrzeni
tak by nie była to tylko , mowa, mowa
Mają Tobie, mnie dać radość, pięknym
ozdabiać życie
to nektar, to posiłek z frykasów
Dziś znowu sięgam po kamyczek o barwach
szlachetnych
owijam nim zapisany papierek
Delikatnie , ku niebu, w piękną przestrzeń
śle go do ogródka poezji jak marcepanowy
cukierek
Schyl się jak czynisz to każdego dnia
podnieś kamyczek z papierkiem ucałuj,
przytul
Czytaj ,w nim moje wyznanie
moje radości
moje miłości
to całkiem dla ciebie jestem ja ...
Poezją serce ogrzewam
Komentarze (1)
w wierszu jest zachwyt życiem uczuciem do niego i z
tego tworzy się ciepły podarunek z serca Pięknie
brzmi bo szczerze i przynosi w darze swoje myśli aby
odczuł czytający radość i ciepło Odczułam Dziękuję:)
Pozdrawiam serdecznie