wiersze z Bieszczad
Pośród wzgórz szacownych
i w błękicie nieba
stoję samotny tu
gdzie mnie zaniosła
moja Pani - Samotnia
autor
wodnik01
Dodano: 2016-02-13 18:42:57
Ten wiersz przeczytano 837 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Ładnie
:)
ciągnie wilka do lasu, do gór,,,pozdrawiam :)
Dziękuję wszystkim za miłe słowa, pozdrawiam !
Bieszczady to moja miłość.
Wiersz czytam z przyjemnością.
Pozdrawiam zachodem słońca
nad Soliną:}
Bieszczady są piękne, ale dawno w nich nie była,
trochę smutno, że
tak samotnie.
Miłej niedzieli życzę:)
Nie można przejść obojętnie koło takiego tytułu?
Bieszczady, to magnez chyba nie ma takiej osoby, która
by nie uległa temu czarowi:)
Twoja samotność jest urzekająca…
Pozdrawiam serdecznie i proszę pozdrowić Bieszczady:)
zdobywać najwyższe szczyty jedynie samotnie
Ładne.
Hej! Połoniny moje,
Cudowne w lecie i jesieni
Może znów uda się znów was odwiedzić...
Pozdrawiam
Ładne
Ładne mini. Skoczę obejrzeć w necie, bo tam nie byłam
:)
Pozdrawiam
Kocham Bieszczady i chodziło się po Połoninach,
chodziło, ech dawne czasy. Bardzo ładna miniaturka. ☺
Bieszczady szkoda że nie mgła ich zobaczyć
Połoninowo, ładnie, żal, że tak króciutko:)