wiersze o miłości (3) –...
ukrywam się
w dzwonnicach
dzwony mają serca
ale nie wiedzą
że to ja
jestem
czasem ich miłości
ukrywam się
w dzwonnicach
dzwony mają serca
ale nie wiedzą
że to ja
jestem
czasem ich miłości
Komentarze (22)
Jak zwykle świetna mini,
no cóż każdemu dzwon zabije i ten czas się wówczas
skończy.
Pozdrawiam wieczornie, świetnego Poetę:)
Bardzo ładny wiersz:-) pozdrawiam
Też ładnie i powiem, że masz pomysły na kryjówkę,
świetnie to wymyśliłeś.(popatrz jak ładnie daje znaki
interpunkcyjne, czyli Twoja nauka nie poszła na
marne).
Ciekawe to źródło miłości, tylko kto się ukrywa w tej
"dzwonnicy", że potrafi być czasem - wiele pytań i
wiele wątpliwości mam... może właśnie o to chodziło
autorowi.
Dźwięk dzwonów to poezja, podobnie jak Twoja
miniatura! Podoba mi się bardzo! Pozdrawiam
Skoro to miłości ton więc ,dzwoń,długo
dzwoń-pozdrawiam!
Przyznam zaskakujący wiersz, ale podoba mi się.
Krótko ,metaforycznie - przepięknie !
Wiersz w lapidarnych słowach odkrywa szczeliny Twojego
serca. Pięknie, ale już tak się nie ukrywaj, gdyż nie
ma możliwości dotarcia do Ciebie, a ja muszę się
wygadać w sprawie zamieszczanych pod moimi "utworami"
komentarzy. Jak dostać się na dzwonnicę?
Lubie poezje , ale to żadna poezja......
Teraz i bej będzie miał swojego ulubionego
miniaturzystę :) Jak zwykle fajnie ASie :)
Pozdrawiam cieplutko ;)
ASie, naprawdę jesteś asem, myślę, że malgrzyb ma
rację:)
lubię tu wpadać :)
A moze jestes wiatrem ktory piesci i delikatnie
porusza serca dzwonu...Bardzo ładny ten poetycki
okrych.Zachwyca i zatrzymuje.
Uwielbiam dźwięk dzwonów. Teraz już wiem , o czym jest
ich pieśń.Piszesz krótko ale głęboki jest Tw nich
przekaz. gratuluję!