Wiersze i sny

Wszelkie pisanie wierszy profitem życia,
mądrości pryzmatem własnych wierzeń,
ulotnym iskaniem snu nocy gdy zaświta
z jego proroctwami tysiącem podejrzeń.

Poranek bieguny myśli sprawnie odmienia,
szarżują domysły, skacząc przez zadumę.
Pewnym będąc ich niepewności istnienia,
płochliwie wydzierane z pamięci rozumem.

Łatwo utracić, topnieją jak w ciemni światło,
umykają spod powieki w stronę wejrzenia,
ginąc roztargnieniem - odtworzenie niełatwe.
Odzyskanie daremne - wir mąci, szans nie ma.

Z wierszami jak ze snami, że bywają wiemy,
tak łatwo nad przepaścią niechcący strącić,
niby na końcu języka - jednak człowiek niemy.
Próbujemy wysiłku przekupstwem zachęcić.

Próżne chęci z wody zrobić płatek śniegu,
ten co przed chwilą stopniał na mankiecie.
Sznurowanie butów pośpiesznie w biegu
trudne, jak i odzyskanie wiersza w zamęcie.

autor

Arturro

Napisany: 2020-01-24 Dodano: 2020-01-24 13:04:38

Ten wiersz przeczytano 1410 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie