Wiersze wspomnienia i Ruda
Wspomnienia jak cienie snów przemijają,
z wiatrem nad marzeniami przelatują.
Przekraczając siódmą milę miłości,
rozkosz w naszych sercach potęgują.
Wena coraz łaskawiej rymy pieści,
Pegaz jakby dzisiaj uwierzył w siebie.
Pomiędzy gwiazdami natchnienie zbiera,
galopując nocą po jasnym niebie.
Z tęsknotą na zaparowanej szybie,
w serduszku twoje imię zapisuję.
Rozgarniam obłoków mglistą firankę,
i blasku twoich oczu wypatruję.
A Ruda krąży z ptakami wysoko,
płacze w chmurach nad moją samotnością.
Jej Anielskich łez chyba już nie szukam-
czyżbym się pożegnał z naszą miłością???
Komentarze (22)
Tęsknota zamknięta w pięknych strofach.Pozdrawiam
serdecznie:)
Ładnie, tęsknie!
Pozdrawiam :)
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
A mówią, co rude, to fałszywe...czyli każda reguła ma
wybrańca...u Ciebie z takim uczuciem piszesz...
pozdrawiam serdecznie
jak zawsze sercem i tesknota pisany rudy wiersz:)
pozdrawiam:)
i co ja mam zrobić Andrzeju? wiem już pofarbuję się na
rudo Pozdrawiam:))
piękny, wzruszający wiersz, pozdrawiam serdecznie
tęskniłam do Rudej
Tęsknotą kapie z wiersza.
Pozdrawiam
wzruszasz swoimi pięknymi wierszami o tęsknocie i
wielkiej miłości :-0
pozdrawiam serdecznie:-)
Refleksyjny, wzruszający wiersz.
Miłego wieczoru Stumpy. Serdeczności ślę:)
Wzruszyłeś mnie ... jak można pięknie tęsknić i
wspominać
Pięknie o tej Twojej Rudej miłości
pozdrawiam
warto do Ciebie czasami wpaść...przejmujący
romantyzm+:) pozdrawiam niedzielnie
o Tej Rudej potrafisz Pięknie :)