W wierszu być
O czym myśli człowiek
o czym myślę ja
łzy na nowy wiek
być może to coś da.
Przed siebie idę
nie patrząc już w tył
w ciemności niewiele widzę
ktoś tutaj przede mną był.
Mosty,trumny,pistolety
rzeczy okrutne
żadne zalety.
Wstaje aby dumnie stać
piszę bym mógł dalej żyć
w życiu musi się coś dziać
lecz ja chcę tylko w wierszu być.
Komentarze (9)
Też czasami chciałabym uciec w nie realny,swój
świat,bliski wiersz mojej duszy,pozdr.
te słowa są dla mnie jak ambrozja...niesamowite to
jest...plus
pisze bym mógł dalkej zyć ... w wierszu być - ładnie i
wymownie - ucieczka przed rzeczywistością. Nie da sie
jednak życ tylko poezją, trzeba stawić czoła życiu.
Ładne pióro. ładne rymy dla mnie ok.
Poeto schowany w wierszu, abyś mógł pisać musisz
wychylić się na świat, nie ma rady. Wiersz ładnie
napisany.
nie tylko Ty uciekasz w świat poezji ,by zostawić
gdzieś za sobą brutalny świat , wiersz -taki też
trochę o mnie- ładny ,końcówka super
Uciec w poezje od brutalnego swiata od trosk i
zmartwien...bardzo dobra mysl i bardzo piekny
wiersz...
Przepiękny wiersz. Bardzo mi się podoba szczególnie
końcówka. Bardzo ładnie wyszło.
Piórem pisz świat, ale nie pozwól sobą pisać...
Aj. Każdy chciałby żyć w świecie wyimaginowanym= bo
obecny jest zbyt brutalny. Pięknie napisane. jednak My
Piszący Wiersze mamy tą mozliwośc. Możemy co jakiś
czas'przenieść się' w świat marzeń i opisać, to co
'tam' przeżyliśmy..