O wierszu słów kilka...

Wiersz, jest jak duch nocny,
przychodzi koło północy,
skrada się na palcach,
po cichu kładąc się na kartkę papieru,
zasypia natychmiast,
Jego sen jest słodki,
jak uśmiech dziewczyny,
którą kochasz.
Bo wiersze śmieją się z ludzi,
rozmawiają miedzy sobą o właścicielach,
którzy myślą, że mają władzę,
w rzeczywistości jednak tylko dźwigają pióro,
gdyż one tego nie potrafią.
Wiersz podobny się zdaje do kameleona,
raz jest przyjaźnią, raz miłością,
to znowu nienawiścią czy smutkiem,
układa się w jamby, głoski, akcenty zdaniowe,
zastępuje kochanki, przyjaciół i wódkę.
I dlatego czasami, gdy jest już po akcie twórczym,
czuję się dziwnie,
oto powstał on,
którego przeznaczeniem jest trwać,
nawet gdy mnie zabraknie.
Ma w sobie mój pierwiastek,
i wolę by kruszyć ludzie serca…

autor

JJ

Dodano: 2008-07-29 10:51:23

Ten wiersz przeczytano 749 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie