Wierzyłam
Pamiętasz ten dzień, słoneczny, inny niż
zwykle,
gdy spotkałam cię, w twych oczach
utonęłam,
już chciałam życ, jedynie dla Ciebie,
dla uśmiechu promiennego, rozjaśniającego
niebo.
Ale ty byłeś z inną, inną miłością
darzyłeś,
a ja smutkiem sie okryłam, w nic nie
wierzyłam.
Aż w końcu znów cię ujrzałam, na "naszej"
ławeczce,
usiadłam i w oczy ci spojrzałam, tamten
blask,
jak blask gwiazd...
Nie zapomne nigdy twoich słów,
choć nie do mnie były kierowane,
nie zapomnę twoich brązowych oczu,
choć nie dla mnie były twe czułe
spojrzenia.
Ale dzisiaj już uwierzyłam, i dlatego dnia
także żyłam.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.