Wietrznym chłodem

Wietrznym chłodem

Noc jasna zdała się krzyczeć
Drzewa zamarły poruszone
Z każdym płatkiem śnieg zakrywał
Ciało porzucone - młode

Tą zimą kryształową
Wszystko umarło lodem
Pierwszy śnieg sypki
Pożegnał slady chłodem

Przy fontannie parkowej
Krew z puchem wygrała
Z barwą kamienną
Smutna sercem zastygała

I nie poczujesz emocji
Zginęły czułości malutkie
Wypowiedziane jednym tchem
Przez usta niezwykle słodziutkie

Noc tajemnicza
Zarzucała wiatrem nerwowo
Swoim okiem księżycowym
Śledziła każde słowo

Samochód zatrzymał się na parkingu
Drzwi skrzypnęły
Zmęczenie biło na oślep
Już wszystkie dusze zasnęły

Nóż zakrwawiony
Do zlewu wrzuciłaś
Beznamiętnie zupełnie
Lampkę wina wypiłaś

autor

Melt

Dodano: 2004-12-13 15:58:30

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie