Wiewiórka Zosia

Gdzieś daleko w wielkim lesie
Tam gdzie widać koniec świata
Wiatr zapachy kwiatów niesie
I motyli mnóstwo lata

Żyła tam wiewiórka Zosia
Była mała, całkiem ruda
Nie mówiła  nigdy "proszę"
Bo to dla niej była nuda

I od rana: daj mi szyszki
Gdzie dzień dobry? gdzie dziękuję?
Nieprzyjemnie było wszystkim
Nawet "proszę" nie próbuje

Raz pewnego dnia o świcie
Kiedy zima już nastała
Chciała sobie zjeść śniadanie
Lecz zapasów nie zebrała

Szedł polaną jeżyk Jerzy
I jabłuszko niósł na grzbiecie
Zosia już do niego bieży
"Daj" do niego, przecież wiecie

Dam ci jabłko moja Zosiu
Wiem że brzuszek z głodu boli
Lecz pamiętaj by poprosić
Każdy wtedy ci pozwoli

Od tej pory nasza Zosia
Jest dla wszystkich bardzo miła
Podziękuje i poprosi
By spokojnie w lesie żyła

autor

DARIUSZ

Napisany: 2016-12-08 Dodano: 2016-12-08 14:08:06

Ten wiersz przeczytano 1206 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie