Więź
z cyklu: Westchnienie)
patrząc na mgłę nad łąką cichą
na zieleń drzew traw kołysanie
oraz na czerwień kilku maków
wbijamy to na zawsze w pamięć
i coś nam mówi że ten pejzaż
życie nam całe przypomina
maki to kilka kropel szczęścia
a mgła to codzienności klimat
bo tak naprawdę nikt z nas nie wie
co niosą chwile dar czy klęskę
czy w czułą nutę dzień utrafi
czy bezpowrotnie po nas sięgnie
a garście naszych skromnych życzeń
może się zmieszczą pod skrzydłami
ptaków co wolność czując lecą
gdzieś tam daleko z obłokami.
Maryla
autor
Maria Polak (Maryla)
Dodano: 2020-02-13 07:19:42
Ten wiersz przeczytano 4572 razy
Oddanych głosów: 110
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (125)
Przepiękny lekki z uczuciem. Pozdrawiam.
@Krystek - miło mi bardzo, że zawsze spotykam Cię na
drogach wierszy i to z miłym słowem.
Miłego dnia życzę :)
noa.m - bardzo dziękuje za miłe słowa o poranku.
Miłego dnia życzę :)
W scenerii pięknej przyrody popłynęły
rozmyślania nad życiem. Czytałam z wielką
przyjemnością. Pozdrawiam serdecznie, życzę miłego
dnia:)
Piękny wiersz,pozdrawiam :)