Wigilia
pod wykrochmalonym obrusem
garść siana
opłatek na honorowym miejscu
drzewko zieloną wonią ogarnie pokój
za oknem błyśnie pierwsza jasna
zagra anielska kolęda
na gościa poczeka nakrycie
zapełnią się serca i krzesła
lody przełamie biały symbol
od człowieka do człowieka
popłynie mowa życzeń
niosąc podarki najsłodsze
wiary nadziei miłości
Zdrowych, radosnych, szczęśliwych Świąt!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.