Wilk

Patrzę w lustro....

Oczy otwieram, znów widok przeklęty
Ręce me krwią, lecz nie moją zbrukane
Znów dawnych dziejów wyrok zawzięty
Wiódł moje ciało w swe ręce oddane

Kiedyś, w odległej, strasznej przeszłości
Noc wtem, jak nigdy wcześniej smutna
W czasie gdy rosło uczucie bezradności
Na drodze mej stała postać okrutna

Chwyciła mnie i wbiła kły w szyję
Ból tak straszliwy przeszył me ciało
W myślach stracony, że już nie żyję
W ziemię opadam, w ciszy nieśmiało

Oczy zamknięte, ból gdzieś odpływa
Leżę, a serce me bić już przestaje
Strach mego serca już nie rozrywa
Czekam, by poznać dróg śmierci rozstaje

Lecz myśli dziwne krążą w mej głowie
Jakaś niezwykła siła w mej krwi
Leżę zalany nią, w jakimś rowie
Ciszą przetrwałem tu kilka mych dni

Wstałem, lecz postać mej nie przypomina
Ręce swe widzę, lepiej niż przedtem
Szpony mordercze, na nich krwi wina
Życie me nagle stało się piekłem

Co noc jak upiór na żer wychodziłem
Z dusz zagubionych życie zabierać
Krew ich gorącą jak wino wciąż piłem
Każąc im cicho, bezgłośnie umierać...

.... szukając resztek uczuć, w twarzy mej.

autor

Ress

Napisany: 2007-03-21 Dodano: 2007-03-27 11:45:53

Ten wiersz przeczytano 654 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie