Wilk w Owczej Skórze

Błysk w oku Wilka szarego, który swą łapę po łupy za zagrodą skryte wyciągnął
Przenika duszę na wylot
W roku 1944 na stół wyłożono wszystkie karty
Niczym feniks z popiołów Owca powstała i w lwa się zmieniła bezwzględnym watahom Wilków szarych się przeciwstawiła

Niezłomni, bohaterscy, heroiczni, męscy tak o nich mówimy dziś,
lecz nie zawsze tak było
W pamięć nam się wryło i w krew nam wchłonęło by walczyć o pole i chronić zagrodę

Gdy wilki zniknęły niebo okrył płaszcz czerwony, Owca z lwa w szczura się zmieniła i uciekła do nory

Tchórze, zaplute karły reakcji – wtedy nie zaliczali się do żadnej nacji
Rzeki krwi ulice zalewały, sierp i młot popamiętać nam dały

Szczury dość wykrzyczały, zmobilizowały się i powstały
Sierp i młot Czerwonym Komuchom z łap wyrwały

Wolność i pokój przez lata nastały Armie Wyklęte nam to dały

Wiek XXI wolności krzew z korzeniami wyrwał osobnik Mały
Z zewnątrz owieczka nie wzbudzająca trwogi Z pod płaszcza łagodności wystają Wilcze łapy,
Szare z pazurami nogi

Armio Wyklętych powstań znów by otuchy nam dodać
Nie damy znów naszego pola czerwonym płaszczem odziać

Chcemy słońca i ciepła, krwi i błota już dość mamy
Ostatni oddech oddamy, a wolność odzyskamy

autor

Michał Konieczek

Napisany: 2016-03-02 Dodano: 2016-03-02 11:58:51

Ten wiersz przeczytano 1190 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie