Wilk stary i wilczki
w stylu Krasickiego
Wilk, co w młodości owce i barany
dławił,
Na starość polowaniem mniej chętnie się
bawił.
Modłami, medytacją zadręczał swą głowę,
Praktykował ascezę i posty surowe,
Już nie dbał o radości ziemskie ni
wygody.
Kiedyś za grzeszne życie napominał
młodych
Mówił im o ich błędach, o zbawieniu
duszy.
Młode wilczki słuchały podkuliwszy uszy,
Lecz jeden, w grzesznych łowach najbardziej
zajadły
Rzekł: „Ty się stałeś święty, gdy ci kły
wypadły”.
Komentarze (11)
Jastrz geniusz jesteś ;-) świetne po prostu...
To est doskonale zrobiona bajka w stary stylu - tak
dla większych przedszkolakw, a trzeciakom z podstawówk
musialby się podobać. Mi się również podoba. - super:)
Dobry, życiowy wiersz, a wilków zawsze dostatek wśród
dwunożnych,
z obrazą dla wilków, bo one są szlachetniejsze, msz.
Miłego dnia życzę:)
Bardzo mi się podoba zarówno styl, jak i treść. Morał
najlepszy :)
Pozdrawiam serdecznie :)
To jest świetne, pozdrawiam :)
Dołączam do czytelników, którym wiersz się podoba.
Miłego dnia:)
Oj tak, tak prawda najprawdziwsza.
Pozdrawiam,:)
Dobre wychowanie jest jak poduszka powietrzna: w
środku nie ma nic, ale łagodzi uderzenia życia. (A.
Schopenhauer)
świetnie napisane, gładkość w czytaniu i morał
przedni....
bardzo mi się spodobało
pozdrawiam:)
Samo życie!
Miłego dnia.
Pięknie!
Docenia człowiek życiowe rady,
kiedy już schodzi na "dziady"!
Pozdrawiam!
.... fantastycznie, a morałem powala.... Spokojnych
snów. Dobranoc :)