winne - grono
stęsknionym ustom na pocieszenie
kropelka rosy z gron spłynie
źródlanym chłodem kusi pragnienie
aromat ukryty w winie
spijasz bukietu zapach gronowy
kielichy ciężkie od trunku
bukłak omszały ty z bólem głowy
szukasz w winnicach ratunku
winnego grona kiście dojrzałe
pysznią się w słońca promieniach
owoce cierpkim sokiem nabrzmiałe
ugaszą twoje pragnienia
autor
AgnieszkaKrysia
Dodano: 2006-08-02 00:00:26
Ten wiersz przeczytano 541 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.