Wino bez smaku

Gdy inni gdzieś za oknem pieprzą się
w tych bramach obskurnych
na tych pagórkach wysokich
na łąkach zielonych
ja znów mówię sam do siebie,
o przepraszam jest tu ze mną
Pani S. jak szklaneczka słodkich łez
popijam bez smaku wino
samotność to taka miła chwila
gdy nikt Ci nie pierdoli głupot za uchem
choć trwa to trochę za długo...
Chęć zmian jak rwący nurt rzeki porywa mnie
założyć białą koszulę, wyjść do ludzi, może nawet uśmiechać się
powiedzieć komuś "cześć" i nie usłyszeć odpowiedzi,
to przez tą głośną muzykę, orkiestra jest dziś w formie...
Uwielbiam ludzi i ich zachowanie
często mnie wkurwiają, potem puszczam to w niepamięć
potrzebuję ich tak samo jak oni mnie,
choć nie mówią tego głośno,
twarde sztuki, zawsze z głową do góry,
rzadko kiedy rozpoznasz ich kolor oczu,
szanuję ich siłę i pogardę wobec takich ludzi jak ja
mięczaków trzeba tępić, dlatego nie mam żadnego lustra w domu...
Nad ranem wracam z głową wpatrzoną w zapluty chodnik
zawieszam wzrok nad wymiocinami - bal na sto par się udał,
zużyte kondomy to prawdziwy rarytas
dojrzałe owoce miłości złapane w kapsuły czasu,
bez możliwości spełnienia swej cywilizacyjnej misji,
kilku cholernych darmozjadów mniej...
Samotność to dla mnie wolność,
którą manipuluję jak prostytutką,
zgadza się na wszystkie moje zachcianki
choć tak na prawdę lepiej byłoby dla mnie
gdyby miała pretensje i własne zdanie
powiedziała jak kochać ją namiętnie, a nie instrumentalnie,
ulżyło mi,
zostawiam gotówkę,
zakładam buty, zamykam drzwi,
wychodzę na spotkanie przedstawicieli obecnego świata
gdzie szmal leży na poduszkach,
a starcy i noworodki na śmietniku,
trudne czasy moja droga
nikt nie pyta już o Boga...

autor

MatiasX

Napisany: 2013-07-21 Dodano: 2013-07-21 11:01:33

Ten wiersz przeczytano 685 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie