WIOSENNA DZIEWCZYNA

Noc długim cieniem na powiekach się kładzie,
Nocą - smutki płyną w łez żalu wodospadzie.
Świtem, gdy zorza rozpala poranne ogniska,
Nadziei... złota strzała leci - Boża iskra.

Wiatr - mgły chusteczką ociera drgające rosy łzy,
Z brzaskiem pierzchły tęsknotą łkające - złe sny.
Dzionek - parasol słonecznych promieni rozpina,
Na łąki kwietnej scenie, tańczy wiosenna dziewczyna.

Wśród maleńkich elfów trzepocących skrzydełkami,
Nie opodal strumyka wijącego się między brzegami.
Jeszcze nie jedną łzę jej smutna duszyczka uroni,
Nim jej drobniutka dłoń dotknie Twej oszronionej skroni.

Jeszcze nie raz smutek przesłoni jej rozpromienione lica,
Jeszcze nie raz rzewnie westchnie do gwiazd i księżyca.
Pośród szmaragdowych pól - wije się polna drożyna,
Tam z miłością w sercu - czeka wiosenna dziewczyna.

autor

a-co

Napisany: 2006-04-10 Dodano: 2006-04-10 07:45:20

Ten wiersz przeczytano 744 razy

Oddanych głosów: 40

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie