Wiosenne połowy
po zimowych sztormach morze złagodniało
wczesnym świtem zanim słońce się obudzi
w małej zatoczce u stóp stromego klifu
rybacy w skupieniu przeglądają łodzie
za chwilę wyruszą sprzęt przygotowany
przedwiośnie to dobry czas na połów
śledzi
spoglądają na mgłę co snuje się nad wodą
morze mruczy spokojnie wszystko będzie
dobrze
ławice srebrnych ryb płyną blisko brzegu
gdzie woda cieplejsza tam się gromadzą
dzisiaj nie popłyną aż po horyzont
zostawią znaki które sieci wskazują
połowy to ciężka niebezpieczna praca
rozstawianie sieci to niełatwa sztuka
by nie były splątane szyper dopilnuje
wyciągną pełne ryb i do portu wrócą
łódź ciężka do brzegu powoli dopływa
dobry udany połów załoga szczęśliwa
autor
karmarg
Dodano: 2020-03-15 16:11:34
Ten wiersz przeczytano 1471 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
Piękna poetycka relacja z połowu...
Pozdrawiam serdecznie :)
Lubię te Twoje morskie opowieści... pięknie opisałaś
:-)
na dobry dzień i piękny.
Pozdrawiam
Rozbudzasz wyobraźnię widokiem rybackich kutrów. Z
pewnością nie jest to łatwa praca i jak myślę
zanikający zawód.
Pozdrawiam.
Marek
Wiersz budzi wspomnienia.
Pozdrawiam Marianno.
Troszkę Ci zazdroszczę tego klimatu i pięknych obrazów
z morską bryzą.
Ładnie.
Marianno, jak zawsze piszesz ze znawstwem tematyki
nadmorskiej.
Pozdrawiam
Teraz szczególnie brakuje mi morza
Pozdrawiam serdecznie
Ładnie. Z przyjemnością czytałam .
Pozdrawiam wiosennie :)
Jak mi tęskno za tym morskim świtem, plażą i szumem
fal... Pozdrawiam Marianko ♥️ śliczny wiersz
Ładna, morska opowieść.
Pozdrawiam
Witaj karmarg!
Bardzo egzystencjalna treść.
Podoba mi się!
Pozdrawiam serdecznie
...ładnie opisana codzienność rybaków,widać że peelka
zna temat...pozdrawiam serdecznie.
...aż mi się zatęskniło za tym
morskim świtem i słońcem co się kąpie daleko od brzegu
i kołyszące łodzie i sieci wiszące i ta letnia błogość
przestworzy błękitu...Dzięki za pozdrowienia oby nam
kwitła miłość do każdego skrawka Ojczystej Ziemi krórą
tak pięknie opisujesz...pozdrawiam serdecznie...
Witaj,
urocza poetycka opowieść o trudzie codzienności z
odrobiną pozytywizmu.
Uśmiech i pozdrowienia zostawiam /+/