Wiosenne przebudzenie
Odkurzony
W myślach przenikam granice czasu,
w otchłań przeszłości duszę przenoszę.
Wtapiam się w zapach łąki i lasu,
chwilo, bądź ze mną! Bardzo cię proszę!
Ranne promienie rozlewa słońce;
radość, swoboda, przestrzeń i drzewa.
Wiosenny koncert nie zazna końca,
cała przyroda zdaje się śpiewać.
Słucham tych dźwięków, zamykam oczy –
by je uchwycić, wytężam uszy.
Wiosna z dzieciństwem znów mnie
jednoczy.
Tak tu cudownie! Lekko na duszy!
Mógłbym tak słuchać, słuchać bez końca,
błądząc po łące, leśnej polanie;
tylko niech chmury nie kryją słońca!
Niech bagaż wspomnień ze mną zostanie!
Komentarze (30)
Tradycyjna poezja. Taka lubie.
Ciesze sie, ze spotkania z Toba.
Dobry wiersz. Z podobaniem :)
pięknie
pozdrawiam serdecznie
Przepięknie i na czasie, a wiosenne przebudzenie jest
potrzebne nam wszystkim.
świetny, optymistyczny wiersz i z przyjemnością:)
pozdrawiam
Bardzo piekny i przyroda okraszony wiersz:)
bardzo ładny wiersz serdecznie pozdrawiam
bardzo ładny wiersz serdecznie pozdrawiam
Piękny wiersz. Płynie się po subtelnościach wiosny i
wspomnień.
Budźmy wiosnę, niech już idzie,
rozpromienia nas, jednoczy,
na koncerty nas zwołuje,
barwą, ciepłem zajrzy w oczy.
Serdecznie pozdrawiam :)
A u mnie wiosna zagościła
więcej zieleni i słońca
a w sercu radość...
Pozdrawiam wiosennie:)
Serdecznie dziękuję wszystkim komentującym za miłe
słowa.
Dobrej nocy.
Poniższy komentarz miał być zamieszczony pod wierszem
"Karp - egzamin z empatii" BordoBlues.
Świetny egzamin z empatii.
Pozdrawiam wiosennie.
Dzięki za wizytę i miły komentarz.
A u mnie na wsi wiosna dopiero niesmiało zaczyna
gościć ale może już jutro będzie tak pięknie jak w
Twoim wierszu... pozdrawiam :)
Piękne wspomnienie. A wiosna urocza. Pozdrawiam
milutko.
w Twoim wierszu jest ciepły oddech budzącej się
wiosny. zakończyłeś ciekawą puentą.
z przyjemnością :):)