Wiosenne przyrody granie
Przez życie trzeba iść i stąpać
ostrożnie
godnie z uśmiechem do innych pogodnie
Życie jest harfą
co strun ma wiele i pięknym wypełnia
przestrzeń
zasłuchaj się, czy słyszysz ją jeszcze
Dotykaj strun ostrożnie
omijaj basy, wyzwalaj ze strun
łagodne kontrasty
Dotykaj ich subtelnie sercem
nie szarp ich nawet w gniewie
Gdy jedna z nich pęknie
w życiu zgrzyt - już nie zagrasz pięknie
Dotykaj strun oczyma i sercem
graj rozumnie - nic więcej
Szanuj instrument, bo ma swoja duszę
trzymaj go z daleka od ognia by nie
spłonął
potrzebny Tobie będzie
byś na nim grała do samego zgonu
Za mną harfa zieleni
każdy listek to struna o brzmieniu
wiosny
spójrz na moja twarz
jaki jestem radosny
To wiosna tak mnie oplotła
swoim muzycznym graniem
to za jej przyczyną
słowa moje lśnią jak kiście w
winobranie
Szanuj instrumenty to drzewa i kwiaty
grające swoje uwertury
ich muzyka się niesie
po same niebo po same chmury
Zasłucha się pan
spojrzy na mnie stojącego w zieleni,
uśmiechnie się, bom nie ponury
bo widzi że wiosnę witam z uśmiechem
,niech i Tobie czytająca me słowa
to piękno się udzieli
Autor:slonzok-knipser
slonzok
Komentarze (5)
Gdzie nie spojrzeć wiosenne akcenty, w Twoim wierszu
także ich bez liku. Dusza się raduje na samą myśl, że
wiosna już jedną nogą u nas.
Bardzo miły wiersz, Pozdrawiam Cię wiosennie
Bolesławie,+
+++
Zasłucha sie Pan,zasłuchałam się i ja w to piękne,
wiosenne granie:)Pozdrawiam serdecznie+++
Tytuł bardzo dobry:)
"Przez życie trzeba iść i stąpać ostrożnie"
iść i stąpać to prawie to samo:)
"Przez życie trzeba iść stąpając ostrożnie", może
bardziej by pasowało?
W drugiej zwrotce zbyt dużo słowka "ich" -
"Dotykaj ich subtelnie sercem
nie szarp ich nawet w gniewie
Gdy jedna z nich pęknie"
Całość wiosenna:) I tak pozdrawiam wiosennie:)
Mnie się udzieliło!