Wiosenne rozterki

Wiosenną porą
w błękicie nieba
filuternie rozbłysło
migotliwe słońce
przeglądając się
w kroplach
niedawnego deszczu.

Wiatr radośnie
zawirował,zatańczył
kpiąc złośliwie
z wystrojonych
krzewów i lasów.
Spłoszone na ulotną chwilę,
zielenią młodych liści
okrywają swe
nagie ramiona.

Stado dzikich ptaków
nagle zrywa się do lotu,
biorąc udział
w tej szalonej zabawie.
Szybując daleko,daleko
przez pogodne niebo
ku zielonym łąkom
i powodzi kolorowych kwiatów.

Tylko ja
samotna
stoję mocno zadziwiona
tą beztroską przyrody
i czekam,
aby wraz z Tobą
stać się cząstką
tej radosnej przygody.

Cała sobą
chłonę
rozszalałą grę wiatru,
a targane drzewa
z aprobatą pochylają
rozłożyste korony,
może widzą ciebie
jak zmierzasz w moją stronę?

Serce bije niespokojnie,
wiatr przeczesał moje włosy
porwał w górę sukienkę,
zawirował
i ja frunę i frunę,
jak ten listek zielony
na spotkanie twoje.


Ciepłe usta,
twoja tkliwość,
zapach lasów
i kwiatów
czy to miłość
zapewne
miała zdarzyć się
na lato,
a że wiosną przyfrunęła…
chwała jej za to!

autor

Astra

Napisany: 2013-06-02 Dodano: 2013-08-02 11:59:58

Ten wiersz przeczytano 822 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie