Wiosenne Tru - la - la

Dziś taka piekna wiosna...

I zawsze, kiedy słońce świeci
Rodzić się będą zmartwieni poeci
Odrealnieni, na wskroś, bez przyczyny
Będą zamieniać swe słowa w szczeliny
Pomiędzy którymi kryję się niebacznie
Młody artysta, który zaraz zacznie
Różdżką natchnionej liryki wachlować
Cementować głoski i rymy pilnować
By ABBA było ABBA
Bezdusznie stłamszone
Tysiące wyrazów ciśnie się na usta
Myśli nieskończone..
Nie mieszczą się w abbowych, kanonowych gustach

Popiszę się kolejnym wierszydłem
O lazurowo – srebrnym rzęsistym łez strumyku
Popatrzę jak umiera samotnie
Wyśmiany, bo woda nie dodaje szyku
Bohaterowi mailowego pióra
Podlewającemu na skype’a miłosne tulipany
Rośnijcie zdrowo rośliny kochane !
Nawożone prądem i siarczyście podlane
Neostradowo –gęstym sosem nadziei i planów
Iż kolejny wiersz miłosny nie będzie już gruchał
Jak pijany gołąb rechoczący z kurhanów
Na tle zachodzącego słońca z długopisu
Eh kończę już to pisać, na dziś dość popisów..

Wiersz inspirowany piosenką Kult "Wiosna Pani Baronowo":)

autor

mgorecki1988

Napisany: 2007-02-03 Dodano: 2007-03-25 00:11:41

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie