Wiosenny czas
Złotem się świeci forsycji krzak
Fiolet krokusów wszędzie przebija
Czy wiosna już mówi tak?
Czy jeszcze to pora niczyja
Nagie gałęzie na drzewach w sadzie
Unoszą pąki nabrzmiałe mgłą
A słońce na wszystko promienie kładzie
I daje ciepło zmarzniętym bzom
Pod małym krzakiem kret się obudził
Jeż zrzucił futro i uciekł dalej
Od jutra bociek będzie się trudził
Trzeba poprawić gniazdo z zapałem
Trawa zielony dywan naprawia
Z łąk podmuch ognisk przychodzi
To świat się odnawia
Bo nowa pora roku nadchodzi.
Iwona Derkowska
Komentarze (4)
Bardzo ładnie o wiośnie...Pozdrawiam serdecznie...
Też się cieszę Iwonko tą porą roku, jest przepysznie,
jak Twój wiersz. Czytam i zachwycam się przyrodą:)
Super tekst, pozdrawiam słonecznie.
:-) chyba nigdy nie znudza mi się wiersze o wiośnie,
są takie piękne :-)
Wiosna idzie i to jest najważniejsze. :)